Fumagilina do mikrosporidiozy jelitowej

Molina i in. (Wydanie 20 czerwca) raport z dwutygodniowego badania potwierdzającego aktywność fumagiliny przeciwko jelitowej mikrosporydiozie u 12 pacjentów dorosłych z obniżoną odpornością, 10 z nich z zaawansowanym zakażeniem ludzkim wirusem upośledzenia odporności (HIV). Dziesięciu pacjentów miało częściowe odpowiedzi kliniczne po medianie wynoszącej 10 miesięcy; poprawa histologiczna nie została udokumentowana. Nie jest jednak pewne, czy te przedłużone odpowiedzi były wynikiem leczenia fumagiliną. Jak zauważają autorzy, wysoce aktywna terapia antyretrowirusowa w przypadku zakażenia HIV jest również skuteczna przeciwko mikrosporidozie jelitowej (i kryptosporydiozie), prawdopodobnie dlatego, że poprawia funkcję odpornościową. 3,3 Pięciu z naszych pacjentów, którzy uzyskali pełną odpowiedź kliniczną po medianie wynoszącej 13 miesięcy wysoce aktywnej terapii przeciwretrowirusowej, u dwóch nie wystąpiła biegunka od ponad 5 lat.
Czy którykolwiek z pacjentów zakażonych wirusem HIV był badany przez Molina et al. (trzech z nich nigdy nie otrzymywało wysoce aktywnej terapii antyretrowirusowej) po 2 tygodniu rozpoczynają nową terapię przeciwretrowirusową. Czy dawki leków immunosupresyjnych uległy zmniejszeniu u dwóch pacjentów bez zakażenia HIV. Jeśli tak, to czy liczba limfocytów CD4 wzrosła. Ulepszona liczba CD4 w odpowiedzi na każdą interwencję może wyjaśniać przedłużone odpowiedzi na fumagilinę.
Trzy infekcje oportunistyczne rozwinęły się podczas 10 miesięcy obserwacji. Zakażeń tych można było uniknąć stosując nowy schemat wysoce aktywnej terapii przeciwretrowirusowej. 4,5 Fumagillin jest aktywna tylko przeciwko mikroporydiozie i nie jest pozbawiona ryzyka, podczas gdy wysoce aktywna terapia antyretrowirusowa zmniejsza częstość prawie wszystkich oportunistycznych powiązań z HIV infekcje, raki i otępienie. Pacjenci zakażeni wirusem HIV z mikrokosporydiozą powinni zatem prawdopodobnie otrzymywać fumagilinę w połączeniu z nowym schematem wysoce aktywnego leczenia przeciwretrowirusowego, jeśli taka możliwość jest dostępna.
Andrew Carr, MD
Szpital św. Wincentego, Sydney 2010, Australia
[email protected] com.au
David A. Cooper, MD
Narodowe Centrum Epidemiologii HIV i Badań Klinicznych, Sydney 2010, Australia
5 Referencje1. Molina JM, Tourneur M, Sarfati C, i in. Leczenie fumagiliną mikrosporydiozy jelitowej. N Engl J Med 2002; 346: 1963-1969
Full Text Web of Science MedlineGoogle Scholar
2. Carr A, Marriott D, Pole A, Vasak E, Cooper DA. Leczenie mikrosporydiozy i kryptosporydiozy związanej z HIV-1 w skojarzonej terapii przeciwretrowirusowej. Lancet 1998; 351: 256-261
Crossref Web of Science MedlineGoogle Scholar
3. Foudraine NA, Weverling GJ, van Gool T, i in. Polepszenie przewlekłej biegunki u pacjentów z zaawansowanym zakażeniem HIV-1 podczas silnego leczenia przeciwretrowirusowego. AIDS 1998; 12: 35-41
Crossref Web of Science MedlineGoogle Scholar
4. Palella FJ Jr, Delaney KM, Moorman AC, i in. Spadek zachorowalności i umieralności wśród pacjentów z zaawansowanym zakażeniem ludzkim wirusem upośledzenia odporności. N Engl J Med 1998; 338: 853-860
Full Text Web of Science MedlineGoogle Scholar
5. Mocroft A, Katlama C, Johnson AM, i in. AIDS w całej Europie, 1994-98: badanie EuroSIDA. Lancet 2000; 356: 291-296
Crossref Web of Science MedlineGoogle Scholar
Odpowiedź
Autorzy odpowiadają:
Do redakcji: zgadzamy się z dr Carr i Cooper, że nie jest pewne, że długotrwałe reakcje u naszych pacjentów były wynikiem samej fumagiliny i omówiliśmy ten punkt w naszym artykule. Nasze badanie zostało zaprojektowane głównie w celu oceny parazytologicznej i klinicznej skuteczności fumagiliny po czterech tygodniach. Ponieważ wszyscy pacjenci mieli klirens zakażenia mikrosporidialnego fumagiliną, chcieliśmy również ocenić długoterminową skuteczność parazytologiczną leku. Wśród 10 pacjentów bez nawrotu, 3 pacjentów, którzy wcześniej nie byli leczeni lekami przeciwretrowirusowymi, otrzymało wysoce aktywną terapię przeciwretrowirusową, która uniemożliwiła ocenę długotrwałej skuteczności fumagiliny. Jednak u siedmiu innych pacjentów brak nawrotu był nieoczekiwany i najprawdopodobniej można go było przypisać terapii fumagiliną. Schematy immunosupresyjne dwóch biorców przeszczepów narządów nie uległy zmianie w trakcie obserwacji, a wiele schematów wysoce aktywnej terapii przeciwretrowirusowej u 5 pacjentów z AIDS zakończyło się niepowodzeniem. Wszystkie otrzymywały takie schematy podczas badania, ale ich liczba komórek CD4 pozostała niska na końcu obserwacji (10, 6, 35, 72 i 95 komórek na milimetr sześcienny).
Trzy infekcje oportunistyczne, do których odwołują się Carr i Cooper, nie pojawiły się podczas obserwacji, ale podczas pierwszych czterech tygodni badania. Infekcje te rozwinęły się u pacjentów z niskimi poziomami CD4, u których nie było skutecznego schematu wysoce aktywnego leczenia przeciwretrowirusowego.
Uważamy, że nasze badanie pokazuje skuteczność fumagiliny w mikrosporidiozie jelit spowodowanej Enterocytozoon bieneusi. Odtworzenie immunologiczne jest prawdopodobnie najlepszą opcją w kontrolowaniu mikrosporidiozy, ale jeśli nie jest to możliwe, należy zastosować fumagilinę.
Jean-Michel Molina, MD
Muriel Tourneur, MD
Hôpital Saint-Louis, 75010 Paryż, Francja
jean-michel. [email protected] ap-hop-paris.fr
(2)
[więcej w: dostępność leków kraków, wyszukiwarka sanatorium nfz, endometrium niejednorodne ]
[więcej w: endometrium niejednorodne, metoda opcji, wyszukiwarka sanatorium nfz ]